Kurtka z Gore-Texu firmy Marmot. Czy warta jest swojej ceny?

Przed Wami pierwszy test sprzętu na blogu! Na tapetę idzie wysokiej klasy odzież sportowa – kurtka Marmot Speed Light. Szykujcie się na więcej wpisów z testem sprzętu outdoorowego w najbliższym czasie! Teraz zapraszam ponownie w Bieszczady, gdzie m.in. kurtkę testowałem.

Na wstępie zaznaczę, że nie jest to żaden test profesjonalny, bo nie jestem też profesjonalistą w tej dziedzinie. Jest to mój tekst na temat kurtki. Tekst, w którym postaram się ją przedstawić i przetestować. Po mojemu.

Test czas zacząć!

A więc – od jakiegoś czasu jestem szczęśliwym posiadaczem kurtki z Gore-texem Marmot Speed Light Jacket. Szczerze mówiąc, od zawsze obce były mi sprzęty z górnej półki i tak na dobrą sprawę jeszcze do niedawna nie wiedziałem co to jest ten cały Goretex. Jednak na potrzeby wpisu doszkoliłem się i jeśli będę się niżej wymądrzał to przepraszam!

Kurtkę miałem okazję testować na dwa sposoby:

• na rowerze (3 godziny jazdy),
• podczas trekkingowego wypadu w Bieszczady (5 godzin i 10 godzin)

W obu przypadkach warunki pogodowe były różne. Na rowerze temperatura sięgała 10 stopni, świeciło słońce i było bezwietrznie, zaś w Bieszczadach wiał silny wiatr, był siarczysty mróz,  a momentami konkretnie sypał śnieg. Nie było łatwo.

Oddychalność

Cecha na której – nie ukrywam – zawsze zależy mi najbardziej. Nieoddychająca kurtka to największy koszmar. Do tej pory, wybierając się na rower, zawsze miałem wielki dylemat: ubrać się ciepło, w kilka warstw i ryzykować przegrzaniem, czy też założyć niezbędne minimum ubrań i ryzykować… chorobą. Takie kryteria biorą się oczywiście z braku odpowiedniej, oddychającej odzieży – stąd też z przyjemnością zabrałem kurtkę Marmota na rower.

Wrzuciłem na siebie pierwszą lepszą koszulkę z termoaktywnego materiału (coolmax, czy coś w ten deseń), na nią kurtkę i w drogę. Nie mam ostatnio zbyt wiele czasu na rower, jednakże dałem z siebie wszystko! Każdą górę pokonywałem na stojąco, na prostym cisnąłem ile fabryka dała, nie przestawałem pedałować nawet z górki. Po niespełna trzech godzinach wróciłem kompletnie zmęczony, jednak całkowicie suchy. Czysta poezja! Przepuszczalność materiału jest znakomita, serio! Nie mam zupełnie nic Marmotowi do zarzucenia W tym temacie.

Wiatroodpodność

Z Martą wybraliśmy się na sylwestra w Bieszczady. Pobawić się nieco w gronie autostopowiczów, pochodzić po górach i przy okazji przetestować kurtkę. Podziękujcie za zdjęcia Marcie, bo bez niej oglądalibyście same zdjęcia z ręki…

W Bieszczadach było już zdecydowanie zimniej i musiałem pod kurtkę wrzucić nieco innych ubrań, w tym gruby polar o gramaturze 300g/m². Kiedy pokonaliśmy linię drzew i wyszliśmy na Smerek czy też Tarnicę, zaczęło się wielkie wianie. Wiało tak silnie, że momentami ciężko było ustać w miejscu. Jakby tego było mało – mocno zaczął sypać śnieg.

Kurtka także i tutaj wyśmienicie dała radę. Tak jak w nogi było mi niesamowicie zimno (zwykłe spodnie + kalesony z targu), tak powyżej pasa panowała zupełnie inna strefa klimatyczna. Momentami było mi nawet za ciepło i musiałem sobie odpinać zamki umieszczone pod pachami. Super sprawa ten Gore-tex. Kiedyś kupie sobie także i spodnie z tego materiału!

Wodoodporność

Tutaj pojawił się problem. Pierwszy raz w życiu ubolewam, że obyło się bez deszczu. Bardzo chciałem przetestować wodoodporność mojego zielonego Marmota, jednak kilkunastostopniowy mróz skutecznie mi to uniemożliwił. Jak będzie deszcz, to przetestuję – teraz musicie zaufać producentowi.

Po wielogodzinnej lekturze na temat Gore-texu, przekonał mnie on w stu procentach, że kurtki wykonane z tego materiału są nieprzemakalne! Dodatkowo, klejone szwy i odpowiednio zabezpieczone zamki tylko utwierdzają mnie w przekonaniu, że żadna kropla wody nie przedostanie się do środka. Zresztą sam producent napisał na metce:

„Jeśli nie jesteś w pełni zadowolony z wodoodporności kurtki, zwrócimy ci pieniądze.”

Wytrzymałość i kompresja

Kurtka jest też bardzo solidna i wytrzymała. Producent określa ją jako „super pancerna” i trudno się z nim nie zgodzić. Wykonana jest z trzywarstwowego laminatu Gore-Tex Pro Shell. Z pewnością nie przetrze się prędko od plecaka, nie straszne były jej też wystające gałęzie na które kilkukrotnie się nadziewałem…

Sporą zaletą kurtki jest także waga. Waży ~400 gram i po skompresowaniu można ją włożyć do torby od mojej lustrzanki (170mm x 100mm x 150 mm).

Zalety: 

• Doskonała oddychalność,
• Wytrzymałość i solidność,
• Super wykonanie,
• Wodoodporność i wiatroodporność na wysokim poziomie,
• Dość małe wymiary po skompresowaniu,
• Głęboki kaptur z pełną regulacją + usztywniony daszek chroniący dodatkowo przed deszczem,
• Bardzo pojemne kieszenie boczne. Z powodzeniem do jednej kieszeni wkładam równocześnie obiektyw i rękę!

Wady:

Marmot to uznana marka sprzętu outdoorowego. Nic dziwnego, że kurtka praktycznie nie ma żadnych wad – jednak za taką cenę – niechby tylko jakieś miała!

• No właśnie… cenę. Cena to zdecydowanie główna wada kurtki Speed Light firmy Marmot. Kosztuje ona „jedyne” 1000-1600 zł! Wartość dość abstrakcyjna i naprawdę ciężko mi powiedzieć czy jest ona warta takich pieniędzy. Zastanawiam się, czy nie dałoby się kupić równie dobrej kurtki, oszczędzając przy tym dobrych kilkuset złotych?
• Brak kieszeni od wewnątrz. Jedyny minus w konstrukcji jak dla mnie. Nie chcę się czepiać, rozumiem, że kurtka jest wodoodporna i nie muszę obawiać się, że coś mi zamoknie w zewnętrznej kieszeni. Brakowało mi jednak takowej kieszeni, do której mógłbym schować zapasowe baterie do aparatu, które trzeba trzymać w cieple, aby się nie rozładowały.

Podsumowanie

Reasumując. Jest to wytrzymała kurtka na wiele, wiele sezonów. Co prawda nie jest to sprzęt typowo zimowy – kurtka sama nie grzeje w ogóle – jednak przy ciepłym ubraniu się pod spodem, bardzo dobrze trzyma ciepło, chroni przed wiatrem i przegraniem.

Jestem więcej niż zadowolony. Kurtka się sprawdziła zarówno w górach jak i na rowerze. Nie jest to prawdę mówiąc typowa kurtka rowerowa, jednakże chętnie zabiorę ją na kolejną wyprawę. Jakoś przeboleję odsłaniający się tyłek przy pochylaniu się nad kierownicą. ;)

Tekst przy współpracy z Marmot.