Przez szuwary Dolnej Odry. Frauke i pasja na pełen etat

Chyba nie będzie przesadą, jeśli napisze, że to właśnie kluczenie kajakami pomiędzy kolejnymi, coraz bardziej zarośniętymi odnogami, kanałami Odry, a także podziwianie licznych roślin i zwierząt było najciekawszą rzeczą podczas mojego kilkudniowego wypadu rowerowego do Niemiec. Jeśli nie macie czasu i pieniędzy jechać w Amazonię ze swoim kajakiem lub łódką, to polecam bardzo mocno przemyśleć Odrę jako niesłychanie piękny substytut wyjazdu właśnie do dalekiej Ameryki.

Jeśli szukasz informacji o noclegach na trasie wzdłuż Odry i Nysy, polecam zajrzeć do osobnego wpisu

Mój tegoroczny wypad do niemieckiej Brandenburgii był w zamyśle rowerowy, tak samo jak zeszłoroczny do Saksonii, jednak nie mogłem sobie odpuścić i nie przesiąść się na kilka godzin na nieco inny środek transportu, zostawiając rower przypięty na wybrzeżu, gdzieś do drzewa.

Rowerem faktycznie przejechać postanowiłem fragment ścieżki rowerowej biegnącej od samego Zalewu Szczecińskiego do Czech, podążającej najpierw wzdłuż Odry, później wzdłuż Nysy. Całość ścieżki liczy sobie aż 465 km, ja zaś postanowiłem przejechać część północną. Od Szczecina do Frankfurtu. Tego dnia wystartowałem jednak ze Szczecina o poranku i po niedługim czasie, przekraczając wcześniej granicę z Niemcami dojechałem do Mescherin, gdzie zostałem już na noc w bardzo fajnym hotelu.

Poznajcie Frauke, czyli kajakiem kanu po Odrze! 

O samej trasie rowerowej wzdłuż Odry jeszcze napiszę, jednak teraz chciałbym Wam przedstawić pewną osobę.

Mescherin to maleńka, niewiele mogąca zaoferować wieś we wschodniej Brandenburgii, położona na szlaku rowerowym Odry i Nysy. Można by ją właściwie przejechać bez zatrzymywania się, gdyby nie jedna osoba – Frauke. Kobieta, która przybliża tutaj wszystkim chętnym swój niesamowicie piękny, spokojny świat rzecznych szuwarów, bobrów, żab i orłów. Właśnie w Mescherin, zaledwie 1,5 godziny jazdy rowerem od Szczecina (27 kilometrów), niesłychanie zakręcona na punkcie kajaków canoe, podziwiania świata z poziomu tafli wody, a także edukowania w zakresie rzecznego życia fauny i flory kobieta, która 8 lat organizuje tutaj kilkugodzinne wycieczki dla chętnych odpocząć trochę od miastowego zgiełku turystów.

Frauke znana w regionie jest jednak nie tylko ze swojego arcyciekawego pomysłu na życie, ale także będących wypadkową miłości i troski o przyrodę działań na rzecz Parku Narodowego Doliny Dolnej Odry. Stara się przekonywać, edukować rządzących o wyjątkowości tego miejsca w skali kraju. I to nie tylko niemieckie władze, ale także i polskie. Kiedy nadeszła u nas Dobra Zmiana, odżyły ponoć pomysły na wznowienie na wielką skalę transportu rzecznego Odrą, co miałoby mocno zaszkodzić całemu ekosystemowi rzeki – twierdzi Frauke. Jeździ zatem co jakiś czas do Warszawy, próbuje rozmawiać, przekonywać, stawiać opór.

I bardzo dobrze, bo szkoda by było to zniszczyć…

Pasja na pełen etat

Na tę chwilę w szuwarach panuje jednak niepodważalnie cisza, spokój i równowaga. Co jakiś czas zmieniamy kanał, zatrzymujemy się przy wielkich żeremiach budowanych przez bobry, czy też pod 20 metrowym drzewem, z którego szczytu spoglądają na nas bacznie dwa wielkie orły wychowujące małego. Kawałek dalej zaś melodyjnie rechoczą setki żab. Klucząc tak na granicy państw, momentami wpływamy raz na Zachodnią raz na Wschodnią Odrę, jednak znacznie częściej zaś lawirujemy wąskimi kanałami, starorzeczami, czasami ledwo dajemy radę przepchać się przez zarastające je szuwary. Co chwila spoglądamy też w niebo, jednak szczęśliwie udaje nam się uniknąć prysznica.

– Tutaj bardzo rzadko pada, to o dziwo dość suchy region – mówi Frauke. Na przestrzeni kilku lat, zaledwie kilkukrotnie musiałam skrócić lub odwołać wycieczki z uwagi na paskudne warunki pogodowe.

W pewnym momencie, tak jak cicho siedział przez ostatnie 2 godziny, tak nagle zaczął szczekać pies Frauke imieniem Babette – bardzo nie lubi innych łodzi, zwłaszcza motorowych. Mały jest, przerażają go fale, pewnie boi się, że wypadnie – śmieje się Frauke. Ogólnie to bardzo wesoły psiak. Pływa tutaj ze swoją panią codziennie, zawsze z idealnie dopasowanym kapokiem, zawsze przewiązany do kajaka canoe linką. Nigdy nie warczy na inne zwierzęta. Regularnie próbuje jedynie sięgać z kajaka lilii wodnych, zaś siedząc za mną przeskakuje co chwila z lewej na prawą stronę, próbując złapać kolejne skapujące z mojego wiosła krople wody.  – Sprawiają mu te kajaki frajdę, jakby płynął pierwszy raz – mówię do Frauke. – No! Dokładnie tak samo jak mi! – odpowiada z szerokim uśmiechem.

Wcześniej organizowała wycieczki kajakowe, canoe w Republice Południowej Afryki, jednak po 6 latach wróciła robić to do Niemiec. – Brakowało mi drzew, zieleni, a i podejście żyjących tam ludzi do wielu spraw mi nie odpowiadało – mówi całkiem szczerze. Tutaj ma teraz swój idealny świat. Ma ciszę, spokój, mieszka w małej wsi, ma swoje łódki canoe i praktycznie codziennie grupę kilkunastu osób. Poza sezonem jeździ zaś z grupami na trekkingi po górach, w ciekawe miejsca Bieszczad

Frauke to osoba pełna pasji, jakie uwielbiam spotykać. Przebywanie w jej towarzystwie to czysta przyjemność, szybko zapomina się, że to wszystko tylko biznes, że jest ona przewodnikiem, organizatorem wycieczek, a ja sam tylko klientem. Zacięcie z jakim opowiada o wszystkim co w około szybko się udziela, widać, że jest w swoim żywiole, że jest szczęśliwa robiąc to co kocha. Ma w sobie to coś, co sprawia, że chce się z nią przebywać, rozmawiać i nawet po 5 godzinach wspólnego pływania nie ma się dosyć. Bardzo zazdroszczę, że robi to co kocha i na tym zarabia, ale też mocno motywuje mnie to do działania.

Jeszcze kilka zdjęć!

Kajaki, kanu/canoe na Odrze – informacje

Myślę, że jest to dość ciekawa opcja spędzania wolnego czasu w okolicy Szczecina, wschodniej Brandenburgii. Może wybierając się na urlop nad polskie morze, do województwa zachodnio-pomorskiego warto rozważyć odbicie kawałek na zachód? Mescherin znajduje się zaraz przy granicy, ze Szczecina mamy 27 kilometrów, z Gryfina 4 km. Owszem, można także wypożyczyć kajaki po stronie Gryfina, jednak wypożyczalnia ta działa zaledwie 2-3 miesiące w roku, kajaków jest mniej i nie ma tam… Frauke, dzięki której dowiecie się wielu bardzo ciekawych rzeczy o Odrze, roślinach, zwierzętach, ich zwyczajach i wielu innych.

Jeśli ktoś byłby zainteresowany popływaniem kajakami canoe/kanu po Odrze, to poniżej kilka wskazówek, informacji praktycznych:

• Umówić się można za pomocą strony www.flusslandschaft-reisen.de , lub bezpośrednio pisząc na maila [email protected]
• Koszt takiego wyjazdy kajakami kanu to 35 euro dla dorosłych i 15 euro dla dzieci.
• Frauke jest licencjonowaną przewodniczką i robi także wycieczki kajakami po Zalewie Szczecińskim od Rieth do Nowego Warpna i wracając przez Ptasią Wyspę, która jest międzynarodowym rezerwatem.
• Frauke mówi oczywiście po niemiecku, ale także angielsku, hiszpańsku i francusku. Po polsku niestety jeszcze nie, ale jak twierdzi, uczy się od przyjaciół i jakieś podstawy tam zna – np. „obiad podano!” – choć obiadu nie ma w pakiecie ;)

Poza tym nie trzeba mieć żadnych umiejętności, ani też kondycji fizycznej. Frauke na początku robi krótkie szkolenie, pokazuje też na mapie jak wygląda rzeka, mówi gdzie będziemy płynąć. Na większości odcinków, w kanałach nie ma w ogóle prądu rzecznego, więc płynie się łatwo, zaś na samej Odrze, jest on tak słaby, że praktycznie nieodczuwalny. Wycieczka trwa w sumie 5 godzin, a zbiórka ma miejsce o godzinie 11 na polanie naprzeciwko restauracji „Park-Restaurant”. Po 2-3 godzinach jest przerwa po polskiej stronie rzeki Odry, gdzie każdy ma 30 minut na posilenie się. Warto zabrać coś ze sobą do jedzenia i picia, bo w okolicy nie ma możliwości kupienia czegokolwiek.

Dodatkowo w trakcie pływania co chwila są jakieś przystanki, kilkuminutowe przerwy, kiedy Frauke opowiada o konkretnych miejscach, roślinach, zwierzakach.

Proponuję też obok jedzenia zabrać ze sobą jakiś krem UV, okulary i kapelusz. O sprzęt foto i inną elektronikę nie musicie się martwić, gdyż na życzenie każdy dostaje nieprzemakalny wór transportowy. Zresztą mała szansa, żeby cokolwiek wpadło do wody, łódki kanu są bardzo stabilne.

To tyle z mojej strony. Jeśli ktoś się zdecyduje pojechać, pozdrówcie ode mnie Frauke.

Niedługo powinien pojawić się na blogu kolejny tekst z Niemiec, tym razem bardziej już rowerowy! :)