Kapitalne podjazdy i przełęcze w Szwajcarii Centralnej. Satysfakcja gwarantowana!

Historia (hehe) kołem się toczy! Mój pierwszy rowerowy wyjazd z sakwami miał miejsce w 2011 roku i pojechałem wtedy w Alpy. No i znowu się spotykamy!

Odwiedziłem wtedy sporo świetnych miejsc, jednak znacznie mniej niż bym chciał. Niestety zabrakło mi wtedy trochę sił, czasu i samozaparcia. Z miejsc, które odpuściłem najbardziej żałowałem jednak Szwajcarii. Pomysł odwiedzenia tego kraju z rowerem miałem cały czas z tyłu głowy przez te wszystkie lata. I jakże się cieszę, że w końcu do tego doszło! Że pojechałem (i to z Martą!), że pojeździłem (i to nie mało!) i zobaczyłem te wszystkie kapitalne widoki na własne oczy (i to z pozycji siodełka rowerowego!!).

Szwajcaria – atrakcje i ciekawe miejsca

Zanim przejdziemy dalej, już teraz mówię, że jest na blogu drugi tekst o Pilatusie, kolejkach i innych ciekawych miejscach niedaleko Jeziora Czterech Kantonów oraz… aż 3 filmy na kanale. Pierwszy już jest (patrz niżej), a aby nie przegapić reszty, zapiszcie się do subskrybcji.

Więcej tekstów ze Szwajcarii: Szwajcaria – trasy, ciekawe miejsca, atrakcje

Będąc też przy Alpach, polecam film i wpis o najlepszej trasie rowerowej w Europie, jak ją niektórzy nazywają – Alpe Adria.

Płasko czy stromo? Rowerem po Szwajcarii

Na początku muszę od razu zaznaczyć (i pewnie wyprowadzić niektórych z Was z błędu) – Szwajcaria to nie tylko strome, górskie przełęcze! Zwłaszcza Szwajcaria Północna i częściowo Centralna w okolicach Lucerny, to dość łagodne i wcale nie mniej widokowe trasy. A jeśli się bardo chce, to można i nawet jeździć praktycznie w większości po płaskim – kręcąc się w okolicach jezior, chociażby Jeziora Czterech Kantonów. Kto nie wierzy, niech zobaczy sobie na poniższej mapie naszą trasę i jej profil wysokości. A także zerknijcie do drugiego tekstu, w którym się bardziej przyjrzę ciekawym miejscom w okolicach Jeziora Czterech Kantonów.

Dzień dobry, macie chwilę z rana? Uprasza się o trzymanie kciuków! 😋 Właśnie się zbieramy i startujemy na Przełęcz Susten 2224 m n.p.m.) – Przyda się! 🚴‍♂️🚴‍♀️ Mamy do zrobienia 28km i 1600 w pionie… #szwajcarianarowery #inlovewithswitzerland #mojaszwajcaria #szwajcaria #travelinstagram #bicyclelove #natura przyroda #góry #turystyka #wycieczki #rower #widok #podroz #landscapehunter#landscape_capture #landscapelovers #bicyclelove #biycletouring #worldbybike #travelbybike #bicycletrip #biketour #antymateria #droneslife #dronestagram #dronesdaily #earthpix #bikewander #cycletouring #adventurecycling

Post udostępniony przez Karol Werner (@kolemsietoczy) Sie 15, 2018 o 11:59 PDT

Mapa Szwajcarii

Dla osób lubiących wiedzieć gdzie są, poniżej mapa wraz z naszą trasą. A także kilka statystyk wyjazdu:

• Po Szwajcarii Centralnej jeździliśmy 7 dni
• Przejechaliśmy 300 km, więc jak widać tempo raczej rekreacyjne, bo dużo nagrywaliśmy, choć…
• suma przewyższeń wyszła i tak niezła, bo około 9000 metrów. Było co pedałować, oj było…
• Przejechaliśmy 3 przełęcze, o których niżej!
• Poziom trudności: średnio-zaawansowany. Jeśli jeździcie rowerem regularnie, dacie spokojnie radę. Jeśli planujecie taką trasę na Wasz pierwszy wypad rowerowy od roku, to proponuję ominąć niektóre podjazdy i wybrać miejsca łatwiejsze do jazdy rowerem, o których, jak już wspomniałem będę pisał.

Podjazdy! Świetne trasy na rower w Centralnej Szwajcarii! <3

Domyślam się, że jeśli wbiliście tutaj po tytule wpisu, to jednak bardziej niż jazda po płaskim interesują Was podjazdy i zapracowanie na piękne widoki siłą własnych mięśni. Nasza trasa wyglądała tak, jak widzicie powyżej. Zanim przyjrzę się jednak samym podjazdom i przełęczom, kilka słów o trasie i drogach ogółem.

Szwajcaria to jeden z tych krajów, na myśl o którego trasach rowerowych robię się zazdrosny. Ciągnące się kilometrami, dobrze oznakowane trasy rowerowe, specjalne pasy, przejazdy, śluzy. Kapitalne odcinki biegnące wzdłuż głównych dróg, ale też specjalnie dla rowerów wydrążone tunele. A nawet jeśli takowych nie ma, to często wzdłuż trasy biegnie chodnik, który również ma nawierzchnię asfaltową i jazda po nim praktycznie niczym nie różni się od jazdy po drodze.

Tak, to ostatnie foto, to też trasa rowerowa wzdłuż Jeziora Czterech Kantonów. Sztos, co nie? :)

Jazda rowerem po Szwajcarii, to bez dwóch zdań czysta przyjemność. Nic nie telepie, kostka się nie trzęsie, jest równo, ale też – co najważniejsze – bezpiecznie. Nie ma obawy, że ktoś nas minie na gazetę, czy zepchnie do rowu. Bo nie wiem czy wiecie, ale Szwajcarzy mają zaraz po Norwegach najbezpieczniejsze drogi w Europie? Jest tutaj zaledwie 26 wypadków śmiertelnych na milion mieszkańców rocznie.

Niemniej planując wypad w kierunku popularnych, turystycznych miejscowości, dobrze sprawdźcie trasy. Bo bywają też dość ruchliwe i oblegane – szczególnie w weekendy i dni wolne, kiedy to Szwajcarzy chętnie wyjeżdżają na wycieczki. Zwłaszcza na alpejskich serpentynach może być czasem ruch, więc co polecam, to pokonywanie takich tras wcześnie rano, albo późnym popołudniem, aby jak najdłużej cieszyć się ciszą. A najlepiej to planować takie odcinki poza weekendami i dniami wolnymi tak jak zrobiliśmy my.

Mieliśmy namiastkę takiej sytuacji 15 sierpnia, kiedy to spora część Szwajcarii, tak samo jak w Polsce, miała wolne. Cały dzień, jeżdżąc bocznymi drogami, mieliśmy zupełny spokój od samochodów. Wszystko się zmieniło, kiedy tylko wjechaliśmy na chwilę, na względnie krótki, przelotowy odcinek z Lungern na przełęcz Brünig (to ten malutki „pik” pomiędzy dwoma dużymi przełęczami na wykresie), gdzie jechało praktycznie auto za autem. Masakra. Na szczęście, był to tylko kawałek, kiedy nijak nie dało się tej drogi ominąć, bo już po 5 kilometrach wróciliśmy na boczne, spokojne drogi.

Atrakcje Szwajcarii – Przełęcz Susten (2260 m n.p.m.)! 

Następnego dnia (16 sierpnia) zaczęliśmy podjeżdżać pod główną przełęcz tego wyjazdu – Przełęcz Susten (tutaj profil podjazdu). Jak ręką odjął w porównaniu do dnia poprzedniego! Rano, wszyscy w pracy, a my na spokojnie, bez sznura samochodów możemy piąć się w górę i podziwiać widoki. A jest co!

Początkowo jedzie się szybko wzdłuż rzeki, lasem, raczej bez jakichś oszałamiających panoram. Ot dość szybki i łatwy podjazd. Z każdym kilometrem, z każdym naciśnięciem na pedał robi się jednak coraz ładniej. Zaś od połowy podjazdu… to już czysta poezja!

Sustenpass to jedna z piękniejszych dróg Szwajcarii. Budowano ją dokładnie w czasie II wojny Światowej, bo w latach 1938-1945. Osiąga wysokość 2224 metry i jest 9-tą najwyższą w Szwajcarii, choć od tej pierwszej dzieli ją zaledwie 277 metry.

Czy przełęcz jest trudna? Wcale nie. Trochę bałem się, że moje przełożenia okażą się zbyt twarde, jednak nachylenie jest z reguły na tyle nie duże, że bez większej zadyszki dawałem radę. Marta jest podobnego zdania. Zresztą świadczy o tym też wykres przewyższeń, który mówi, że średnie nachylenie na odcinku 27 km wynosi zaledwie 5.8% – co jak na alpejskie standardy jest naprawdę nietrudną przełęczą.

Dobra – czas na więcej fotek! Miejcie na uwadze, że to taki przedsmak przed widokami, które za niedługo zobaczycie w filmach :)

No i selfi na przełęczy musi być. Robione trochę na szybko i nie zauważyliśmy, że nie wyszło :D

Jak widać – na Susten jest co oglądać. Jeśli będziecie mieli więcej czasu, polecam zainteresować się odbiciem w bok w kierunku lodowca Trift, a także spektakularnego mostu linowego wiszącego ponad 100 metrów nad ziemią i mającego rozpiętość 170 metrów. Dotrzeć do niego można idąc całą trasę od Gadmen, albo poratować się kolejką (gondolami) i dojechać z Gadmen do tego miejsca, skąd jest już niecałe 2 godziny trekkingu. Aha i pamiętajcie, że ostatnia powrotna gondola zjeżdża o 17!

Jak nie rowerem to… ?

A co jeśli ktoś nie czuje się na siłach z podjeżdżaniem, a chciałby jednak przejechać się fragmentem trasy? Można na Susten wjechać wraz z rowerem autobusem! Dwa razy dziennie kursuje tutaj linia 162. Można wsiąść w Meiringen czy Innertkirchen, ale też po drodze, w trakcie podjazdu np. z Gadmen lub Nessental. I później sobie zjechać. Autobusy mają na tyle specjalne haki na rowery, więc z transportem nie ma problemów.

A jeśli byście się zastanawiali, którą stronę podjazdu wybrać, jeśli nie planujecie przełęczy przejeżdżać na drugą stronę, to polecam tę od Innertkirchen. Zdecydowanie bardziej efektowne serpentyny.

Choć widoki z drugiej też niczego sobie. Fotka poniżej, a także kilka fragmentów zjazdu nagranych kamerką sportową. Może ktoś lubi tego typu filmiki. Miłego oglądania :)

Jeszcze kilka słów o noclegu. Wydaje mi się, że dobrze jest spać jak najbliżej podjazdu, albo na samym podjeździe. My znaleźliśmy całkiem dobry nocleg na pierwszym kilometrze. Jednak nie znaczy to, że nie możecie spać wyżej – jedyny problem to fakt, że ciężko jest coś zarezerwować przez neta. Na bookingu jest tylko kilka propozycji. Niemniej my nasz hotel szczerze polecamy. Super lokalizacja, no i można rozmawiać po naszemu, bo pracuje tam mega sympatyczna Polka Paulina. Miejsce nazywa się Uffem Egg Ferienwohnungen.

Jak coś możecie też znaleźć kilka noclegów wyżej, w Gadmen. Bookujcie jednak z wyprzedzeniem, bo tydzień przed naszym przyjazdem nie było tam już nic wolnego.

Przełęcz Glaubenbielen – podjazd na lekko

To ten pierwszy „pik” z wykresu na samej górze. Być może nie są to aż tak oszałamiające widoki jak na Susten, jednak uważam, że warto się także i tym podjazdem zainteresować. Z kilku względów. Po pierwsze – startując na ten przykład z Lucerny, jest to świetna rozgrzewka przed kolejnymi, czekającymi głębiej w Alpach podjazdami. Po drugie – droga jest niesłychanie spokojna i cicha. Można się naprawdę zrelaksować. Po trzecie – łatwość podjazdu.

Trasę tę można zrobić z dwóch stron. Jadąc od strony Wolhusen, przez Entlebuch, Flühli aż do Sörenberg (tutaj trasa), albo od Giswil (tutaj trasa). 

Swoją drogą pierwszy nocleg jadąc od Lucerny mieliśmy w Sörenberg. Dokładnie w tym miejscu. Bardzo ładny hotel z kapitalnym widokiem z okna jak poniżej. No i mają też naprawdę smaczne jedzenie (jedliśmy Rösti – szwajcarski placek ziemniaczany!)

Mimo, że oba odcinki prowadzą na tę samą przełęcz, są to dwa zupełnie różne podjazdy. Jeden łatwy, rozciągnięty, pnący się powoli do góry i drugi – krótki i stromy. Zobaczcie zresztą na wykresach. Miejcie jednak na uwadze, że drugi wykres pokazuje fragment od Flühli, który tak naprawdę poprzedzony jest już leciutkim podjazdem aż od Wolhusen, liczącym sobie 23 km.

Trudny podjazd od Giswil

Łatwy podjazd od Flühli

Kilka fotografii z podjazdu i tak samo jak powyżej – kilka minut zjazdu, żebyście też poczuli nieco wiatru we włosach :)

Opcja dla hardkorów. Inne świetne podjazdy górskie w okolicy!

Będąc w tej okolicy, można podskoczyć jeszcze trochę bardziej na południe i zdobyć kilka kolejnych, jednych z najwyższych i najładniejszych podjazdów szwajcarskich. Dość popularna jest pętla biegnąca od Innertkirchen do Gletsch, Hospental i wracająca do Innertkirchen. Jadąc tą trasą mamy do pokonania zarówno wspomnianą Przełęcz Susten, ale też Grimsel (2165 m n.p.m.) oraz Furka (2427 m n.p.m.). Suma przewyższeń na tym odcinku wynosi aż 7500 metrów na dystansie zaledwie 120 km!

Dzięki uprzejmości widza kanału Pawła, z którym spotkaliśmy się jednego dnia, mieliśmy okazję zobaczyć przełęcz Grimsel. Nie planowaliśmy na nią wjeżdżać rowerem ze względu na brak czasu, ale Paweł zaproponował, że skoro ma auto, to może nas przecież podrzucić na zachód słońca, kiedy już swoje przejedziemy. Było mega. Dzięki Paweł za Twój czas!

Kilka zdjęć z Grimsel, a także profil trasy.

A jeśli macie chrapkę jeszcze na kilka przełęczy, to zaraz obok, już niedaleko granicy z Włochami, znajduje się druga najwyższa przełęcz Szwajcarii – Nufrenen (po włosku Passo della Novena) licząca sobie 2478 m n.p.m. Co prawda nie jechałem, ale wydaje się to być całkiem ciekawa opcja. Zwłaszcza, że jest to boczna droga, więc raczej mało ruchliwa, a mimo to jest asfaltowa. Jest jednak najtrudniejsza ze wszystkich – na dystansie 13km mamy średnie nachylenie 8.5% (profil trasy).

Kilka porad praktycznych i podsumowanie

Czy Szwajcaria jest trudnym krajem na rower? To zależy. Jak wspominałem, jest tutaj w czym wybierać jak chyba nigdzie indziej. Można sobie ułożyć trasę tak, że będzie trudno (a nawet bardzo). Można też tak, aby było przyjemnie i łatwo. I to nawet bez wielkiej straty pod kątem widoków! Po prostu zobaczycie góry z innej perspektywy :)

Trzeba tylko dopasować trudność trasy do osobistych predyspozycji, swojej kondycji, albo zaplanować ją tak, aby potem, w razie kryzysu mieć jakieś awaryjne opcje. Tak, aby mieć możliwość podjechania pociągiem – z czym nie ma w Szwajcarii najmniejszego problemu – albo przejechania przełęczy autobusem jak w przypadku wspomnianej przełęczy Susten lub innych (na Grimsel i Furka też można wjechać autobusem. I to tym samym numerem 162!).

Zapraszamy też do Stories, gdzie wrzucaliśmy sporo spontanicznych filmów z wyjazdu :D

To tyle i raz jeszcze zachęcam do odświeżania bloga oraz zerkania na kanał!

Do Szwajcarii zaprosiła nas Narodowa Organizacja Turystyczna Szwajcarii. Bardzo dziękujemy!