Noclegi na gospodarza

Noclegi na gospodarza mają w sobie jakąś magiczną atmosferę i niepowtarzalny klimat, któremu ciężko jest się oprzeć. Jest to mój ulubiony sposób nocowania i nie chodzi tutaj bynajmniej o umawiane się przez popularne CouchSurfing, ani inne tego typu portale internetowe. Wszystko dzieje się spontanicznie dokładnie tam, gdzie właśnie zastanie nas noc i co najwyżej można by to nazwać CouchSurfingiem bardzo improwizowanym. Poniżej przedstawię jak się do tego zabrać, o czym pamiętać i na co zwrócić szczególną uwagę. Zachęcam gorąco wszystkich początkujących jak i wprawionych w bojach do przeczytania i rozważenia takiego sposobu szukania noclegu. Naprawdę warto.

Ktoś może zapytać – po co ta fatyga z tymi gospodarzami? Czy nie lepiej iść do lasu, w krzaki, na pole czy kemping? Także trzeba przecież rozbić ten namiot, rozwinąć matę, śpiwór i całą resztę bagażu.

Jednak czy aby na pewno? Nocleg na gospodarza niesie ze sobą wiele atutów. Poza oczywistym bezpieczeństwem, możliwością obmycia się czy też wyprania rzeczy, główną zaletą wywyższającą ten rodzaj nocowania ponad resztę jest ten tytułowy gospodarz! Przecież podróż to nie tylko zachwycanie się widokami i trzaskanie tysięcy zdjęć. Jest to świetna okazja żeby zapoznać się z kulturą, zwyczajami, jedzeniem, a przede wszystkim z drugim człowiekiem. Można czasem trafić na wybitnie ciekawe persony, których nigdy byśmy nie spotkali rozbijając namiot w przydrożnych krzakach. Dowiedzieć się jak żyją, czym się zajmują, czy są szczęśliwi, jakie mają marzenia, co ich smuci, a co raduje.

Właśnie tutaj docieramy do pierwszego kryterium jakie musisz spełnić: – chęć kontaktu z innymi, bycie otwartym na drugą osobę. O dziwo bywają podróżni, którzy nie przepadają za drugim człowiekiem, nie lubią się dogadywać za wszelką cenę, a wieczorem preferują zaszyć się w śpiworze i poczytać książkę. Tak też można, ale zakładam, że skoro dotarłeś już do tego miejsca wpisu, nie jesteś totalnym odludkiem. W takim razie zapraszam do czytania dalej…

Gdzie pytać?

Co byś wybrał, miasto czy wieś? Jest takie powiedzenie, że im ktoś biedniejszy tym bardziej życzliwy. Im posiada mniej tym bardziej jest otwarty na drugiego człowieka, chętny do pomocy, bezpośredni i bardziej serdeczny. Dlatego też, jeśli macie wybór to zawsze próbujcie szukać noclegu w małych miasteczkach lub wsiach. Tutaj miasta się niestety sprawdzają bardzo słabo i ciężko jest znaleźć jakiegoś przychylnego gospodarza. Oczywiście i w wielkich betonowych dżunglach zdarzało mi się znaleźć jakiś kawałek wolnego trawnika, ale jest to dużo cięższe i bardziej męczaec zadanie. Poza tym ludzie w miastach są zdystansowani, zobojętnieni i mniej ufni w porównaniu z przedstawicielami bardziej hermetycznych miejscowości. Dodatkowo na wsi ludzie nierzadko mają jakiś sad, poletko czy też większą posesję, gdzie można postawić namiot.

Potencjalny gospodarz

Powiedzmy, że dzień chyli się ku końcowi i wybraliśmy już wioskę, w której będziemy spać. Toczymy się powoli, rozglądając się za jakąś osobą przechadzającą się po swoim ogródku, placu, idącą do garażu, warsztatu czy gdziekolwiek. Chodzi o to, żeby ta osoba zauważyła nas pierwsza, a nie żebyśmy my pukali do jej drzwi. Oczywiście pukać też można i to także działa, ale jednak efekt jest lepszy jak pierwszy kontakt nie będzie aż tak bardzo inwazyjny. Kiedy już jesteście zauważeniu, a osoba ta wykazuje jakiekolwiek zainteresowanie waszymi osobami to już jest dobrze.

Jak się dogadać?

Jeśli potrafisz się porozumieć w danym języku , to możesz śmiało przeskoczyć do następnego punktu. Jeśli natomiast nie, to sprawa troszeczkę się komplikuje. Dobrze jest mieć ze sobą karteczkę z prośbą o rozbicie namiotu – oczywiście w języku zrozumiałym dla przyszłego gospodarza. Napisane jedno dwa zdania, opisujące Waszą trasę, gdzie jedziecie, skąd jesteście itd. Warto też dopisać jako ostatnie zdanie, że jutro z samego rana wyjeżdżacie, tak żeby właściciel nie pomyślał, że chcecie u niego zabawić na tydzień. Kartkę taką wręczamy gospodarzowi i szeroko się uśmiechając czekamy na decyzję. Jeśli użyłeś translatora Google do tłumaczenia tekstu to przygotuj się także, że gospodarz będzie miał problemy z jego zrozumieniem i warto nauczyć się także kilka kluczowych słów. Powinno wystarczyć słowo „namiot” i „jedna noc”, do tego pokazujecie paluchem jakieś miejsce na posesji i już. Co ciekawe bez znania języka też można się dogadać, ale wtedy trzeba mieć dobrze opanowaną sztukę gestykulacji.

Dobrze jest jednak przed podaniem karteczki zapytać o ten angielski, niemiecki czy jakim tam językiem władacie. Zdarzało się, że gospodarz zorganizował imprezę z okazji naszych odwiedzi, zaprosił gości, rodzinę, nakupował różnych trunków i wrzucił na ruszt kilogramy kiełbas. W takiej sytuacji zawsze będziecie się czuli swobodnie i bardziej komfortowo z możliwością porozmawiania o czymś, odpowiedzenia na sakramentalne „skąd jesteś”, czy też zrozumiecie kiedy proponuje się Wam jakieś piwko. Żalem było by nie napić się tylko dlatego, że nie można się dogadać.

Duże jest jednak prawdopodobieństwo, że brak możliwości porozumienia się nie zaowocuje niczym więcej niż kawałkiem trawy pod namiot. Dlatego też, jeśli potencjalny gospodarz nie zna języka angielskiego, ja osobiście wolę zrezygnować z karteczki (o ile nie jest już ciemno i nie ma wokoło innej alternatywy). Lepiej jest spróbować kilka razy i o czymś sobie pogadać, niż milczeć przy stole i tylko się uśmiechać.

Mamy już miejsce na namiot, co dalej?

Na początek podziękujcie kilka razy i upewnijcie się(choćby z grzeczności), czy nie stanowicie dla gospodarza problemu. Nie zapominajcie ze cały czas macie się uśmiechać! Ta osoba Was wcale nie zna, nie wie czego się po Was spodziewać i nie wie czy nie jesteście jakimiś złodziejaszkami. Są to jak najbardziej zrozumiałe obawy, takim sytuacjom zawsze towarzyszy napięcie i niepewność, które najlepiej rozładować uśmiechem. Uśmiech ma magiczne właściwości. Nawet jeśli przebyłeś tego dnia 500 kilometrów autostopem, 200 rowerem czy też nie spałeś od 3 dni i jesteś totalnie wykończony uśmiechaj się, choćby miało Ci to sprawiać ból ;)

Następnie nigdy nie oczekuj, ani nie pytaj właściciela o nocleg w domu. Jest to mało grzeczne i w moim odczuciu dość aroganckie. Bywa, że kiedy namiot jest już rozbity, gdzieś pomiędzy płotem a oborą, dopiero wtedy przychodzi gospodarz i zaprasza na nocleg do domu. Musiał się oswoić z ta myślą, że ktoś chwilę temu wpadł niespodziewanie w gości. W takiej sytuacji odmawiam prewencyjnie jeden raz, a jeśli widzę, że właściciel nalega to wtedy dopiero biorę się za pakowanie namiotu. Czasami od razu jestem proszony do domu i wręcz zabrania mi się rozbijania gdziekolwiek namiotu, ale są to wyjątki.

Każdy jest inny i najlepiej oddać się w ręce gospodarza, niczego przy tym nie oczekując, a jedynie cieszyć się kolejnymi, przychylnymi i pozytywnymi gestami. Bywa, że zostaniecie zaproszeni na kolację, śniadanie, nocleg, zachęcani do zostania na jeszcze jeden dzień, albo z drugiej strony nie będziecie mieli większego kontaktu z gospodarzem, a w skrajnych przypadkach zostaniecie wyrzuceni za bramę. Bywa i tak.

Poza tym gościnność zależy w dużej mierze od regionu i przed wyjazdem lepiej poczytać jak to jest w danym miejscu. Przykładowo w Gruzji czy na Bałkanach prawie zawsze dostałem coś do jedzenia i nierzadko dach nad głową, w Austrii zaś ciężko było nawet znaleźć miejsce pod namiot. Może to jest jakaś reguła, albo zwykły pech. Pewne jest to, że warto próbować i nawet jak nie uda się za piątym czy dziesiątym razem to nie należy się zrażać!

Szacunek przede wszystkim.

Często, jadąc poza zachodnią Europę (Ukraina, Kaukaz, Bałkany, Azja środkowa, Afryka i tak dalej) bywa, że ludzie są skrajnie biedni. Pracę, o ile mają to tylko dorywczo, żyją na granicy ubóstwa i jedząc t co zrodzi im ziemia i dają zwierzęta. Po kilku wyprawach zacząłem się źle czuć z tym, że mój rower i cały sprzęt, który wiozę jest często poza zasięgiem finansowym tych osób, nie mówiąc już o jakiejkolwiek podróży. Jeśli już ktoś Was zaprosi do takiego domu, nie wyciągajcie ostentacyjnie na stół aparatu za kilka tysięcy złotych, dwóch telefonów i wszystkich tych rzeczy, na które zwyczajnie tych ludzi nie stać. Nie dość, że może to tworzyć barierę miedzy wami, to dla takiej osoby będzie to niezrozumiałe, że szukacie noclegu za darmo – tłumacząc, że nie macie pieniędzy – a tutaj chwalicie się nadajnikiem GPS. Pamiętajcie, że wszędzie na świecie „turysta” jest uważany za osobę zamożną, która może sobie finansowo pozwolić na wiele. Jak wiemy nie zawsze tak jest, ale ci wszyscy ludzie wcale nie muszą o tym wiedzieć. Nie zdają sobie sprawy, że także nam na podróż przychodzi oszczędzać miesiącami.

Gościnność rzecz święta.

Nie nadużywaj gościnności. Zawsze za wszystko ładnie dziękuj i bądź wdzięczny, że dostałeś cokolwiek do zjedzenia. Nawet te suchą kromkę ze starym pasztetem. Nierzadko sytuacja materialna jest tak tragiczna, że ci ludzie sami nie mają co włożyć do ust, a jeszcze się z Tobą dzielą.

Ostatnia i najważniejsza rzecz w moim odczuciu – nie przyzwyczajaj się do gościnności, życzliwości i dobroci drugiego człowieka.  Może brzmi to irracjonalnie, ale bardzo łatwo wpaść w jakąś taką pułapkę niewdzięczności. Jeśli po kilku świetnych noclegach na gospodarza pod rząd, jeden okaże gorszy, to czuć lekkie rozgoryczenie i zawód. „Jak to, nie dostaniemy nawet pomidora do makaronu? Jak tak można…?!” Jest to paskudne uczucie, z którym trzeba walczyć. Z czasem człowiek traktuje gościnność jako coś oczywistego i rozpieszczany tymi wszystkimi zaproszeniami, śniadaniami, noclegami, herbatkami, drobnymi gestami zapomina o zwykłej pokorze. Bądź wdzięczny za to, że dostałeś cokolwiek, nawet miejsce pod namiot, a nie przyrównuj wszystkich kolejnych gospodarzy do tego najlepszego, który traktował cię jak swoje dziecko. Ludzie są różni i pamiętaj, że to Ty jesteś gościem, a gospodarz tylko z dobrego serca Cie przygarnął…

Jakie są Wasze wspomnienia z noclegów „na gospodarza”? Jakie odczucia? Czy ktoś w ogóle kiedykolwiek próbował w taki sposób rozwiązać kwestię noclegu w podróży?